گفتــــــــار آخــــ ـ ـ ـــــریـــــــن ...

در آخــــــ ـ ـــریــــــن لحظــــــات زنـــ‌ ـ ـ ـــــدگــــــی پـــــــدرم٬ با گریـــــــ ه و زاری سر بــ ه  

 

بالیــــــــنش نهادم٬  گفتـــــــم پـــــــــــــدر! من کـــ ه در هنگام زنـــــــــدگی تو٬ خدمتـــــی برایـــــــت

 

 انجام ندادم٬ ولـــــــــی ... بــــــــاور کن پــــــــــدرمــــــــ ... پس از مــــــرگ تو٬ هــــــــــر روز٬ گلهای 

 

 اطرافــــــــــ گورت را با آب دیـــــــــــــده٬ آبیـــــــاری خواهــــــ ـ ـــم کرد!... پـــــــــدرم خندیــــــــد.  

 

خنده ای ســـــــــراپا درد٬ خنــــــــــده ای نا تمامــــــــ و ســ ـ ـــرد٬ که نا تمامــــــی یک نالــ ـ ـــ ه ی 

 

 آهستـه تمامــــــش کرد ... آنوقت گفت: پســـــــــر خوب٬ مـــــــــن با آمدن تــــو بر ســــــر گورمـــــــ

 

٬ کاری ندارم ... ولی هـــــــیچ وقت انتظـــــــــار دیـــ ـ ـ ـدن گــ ـ ـ ــل را در اطـــــــراف گور مـــن  

 

نداشته بـــــــاش!   

چــــــــــــــــون : 

 

 « زمیــــــــن برای رویــــــــیدن گـــ ـ ـ ــلها قوت لازم دارد٬ و مـــــــــن ســـــر تا ســــر 

 

زندگـــــــی٬ چه چیـــــــــز با قوتی خوردم٬ کـــــــ ه تحویـــــــل زمیـــــن بده ــــــــم  

 

؟! ... » 

 

 

هذیان ...!

 

باز کن! مادر٬ ببین ... از باده خون مستم آخر!  

خشک شد٬ یخ بست٬ بردامان حلقه٬ دستم آخر!  

آخر ای مادر ... زمانی من جوانی شاد بودم  

سر به سر دنیا اگر غم بود٬ من فریاد بودم  

هر چه دل می خواست٬ در انجام آن٬ آزاد بودم  

صید من بودن مهرویان و من صیاد بودم  

بهر صدها پسر «فرهاد» صفت «شیرین» بودم ... 

 

یارب تو او را همچو من بر غم گرفتارش مکن 

در شهر غربت ای خدا هرگز تو ازارش مکن 

هر چند او از رفتنش چشمان من گریان نمود 

لیک ای خدای مهربان از غصه پر بارش مکن . . . 

 

به سراغ من اگر می آیی ...

 به سراغ من اگر می آیی... 

 

                          دگر آسوده بیا... 

 

                                        بگمانم دو سه وقتیست .... 

  

                                                                      که ترک برداشته .... 

 

                                            چینی نازک تنهایی من .... :) 

 

پرسپولیس و عشقه ...

 

فقط اومدم بگم که پیروزی چه ببره چه ببازه عشقققققققههههه 

 

عشق است پرسپولیس  

 

 

باختن لیاقت می خواد که قسمت هر کسی نمیشه 

 

تا چشاتون دربیاد

چه کسی می گوید ...

چه کسی می گوید که گرانی اینجاست؟ 

 

دوره ی ارزانی ست ... 

 

                      چه شرافت ارزان... 

 

                                      تن عریان ارزان ... 

 

و   

 

و دروغ از همه چیز ارزانتر .... 

     

           آبرو قیمت یک تکه نان .... 

  

                         و چه تخفیف بزرگی خورده است قیمت هر انسان !!! 

 

 

 

دختری دلش شکست ... !

دختری دلش شکست .... 

      

 

  

 

دختری دلش شکست 

   

    رفت و هرچی پنجره  

             

           رو به نور بود  بست  

 

رفت و هرچه داشت 

 

     یعنی آن دل شکسته را  

 

             توی کیسه زباله ریخت 

 

  پشت در گذاشت ..... 

 

 صبح روز بعد 

 

   رفتگر 

 

        لایه خاکروبه ها 

 

              یک دل شکسته دید 

   ناگهان 

 

     توی سینه اش پرنده ای تپید 

 

          چیزی از کنار چشمهای خسته اش  

 

                 قطره قطره بی صدا چکید ... 

 

 

 

 

تنهایی ...

هفت شهر عشق ، شهر اول : نگاه و دلربایی ، شهر 

 

 دوم : دیدار و آشنایی ، شهر سوم : روزهای شیرین و 

 

 طلایی ، شهر چهارم : بهانه ، فکر جدایی ، شهر پنجم : 

 

 بی وفایی ، شهر ششم : دوری و بی اعتنایی ، شهر  

 

هفتم : اشک ، آه ، "تنهایی" 

 

دنیا جای من نبود .... 

رفتم .... 

تا تو شاد باشی ....

 

تو بدون دلم گرفته از تو و ناباوری ها ...  

گناه

گنه کردم گناهی پر ز لذت کنار پیکری لرزان و مدهوش خداوندا چه می دانم چه کردم در آن خلوتگه تاریک و خاموش

در آن خلوتگه تاریک و خاموش نگه کردم بچشم پر ز رازش دلم در سینه بی تابانه لرزید ز خواهش های چشم پر نیازش

در آن خلوتگه تاریک و خاموش پریشان در کنار او نشستم لبش بر روی لب هایم هوس ریخت زاندوه دل دیوانه رستم

فرو خواندم بگوشش قصه عشق: ترا می خواهم ای جانانه من ترا می خواهم ای آغوش جانبخش ترا ای عاشق دیوانه من

هوس در دیدگانش شعله افروخت شراب سرخ در پیمانه رقصید تن من در میان بستر نرم بروی سینه اش مستانه لرزید

گنه کردم گناهی پر ز لذت در آغوشی که گرم و آتشین بود گنه کردم میان بازوانی که داغ و کینه جوی و آهنین بود

                                                                                < فروغ فرخزاد>

زیر درخت انار نشست .درخت انار عاشق شد گل داد 

 

 سرخ سرخ .گلها انار شد ؛داغ داغ . هر اناری هزار تا 

 

 دانه داشت . دانه ها عاشق بودند دانه ها توی انار جا 

 

 نمی شدند انار کوچک بود . دانه ها ترکیدند ؛انار ترک 

 

 برداشت . خون انار روی دست لیلی چکید .لیلی انار ترک 

 

 خورده را از شاخه چید . مجنون به لیلی اش رسید .خدا 

 

 گفت : راز رسیدن فقط همین بود کافیست انار دلت ترک 

 

 بخورد ... 

   

 

شبی غمگین شبی بارانی و سرد                              مرا در غربت شبها رها کرد 

 

دلم در حسرت دیدار او ماند                                       مرا چشم انتظار کوچه ها کرد 

به من می گفت تنها و غریب است                              ببین با غربتش با من چه ها کرد 

تمام هستی ام بود و ندانست                                   که در قلبم چه آشوبی به پا کرد 

و او هرگز شکستم را نفهمید                                     اگر چه تا ته دنیا صدا کرد 

  

مرا اینگونه باور کن... کمی تنها ، کمی بی کس ، کمی از یادها  

  رفته... خدا هم ترک ما کرده ، خدا دیگر کجا رفته...؟! نمی دانم مرا 

 

 ایا گناهی هست..؟ که شاید هم به جرم آن ، غریبی و جدایی هست..؟؟؟ 

 

 مرا اینگونه باور کن...  

 

 

 

چه زیباست به یاد تو با چشمهای خسته گریستن. چه 

 

 زیباست همیشه در تنهایی ترا حس کردن. چه زیباست در 

 

 خیال با تو زندگی کردن. عزیزم نام تو بر قلبم  خالکوبی 

 

 شده تا فراموشت نکنم. عزیزم همچون نفس کشیدن ترا 

 

 به خاطر می سپارم. یک روز دیگر هم بدون تو 

 

 گذشت......