باغبانی پیرم که بغیر از گلها، از همه دلگیرمکوله ام غرق غم است آدم خوب کم استعده ای بی خبرند عده ای کور و کرندعده ای هم پکرند دلم از این همه بد می گیردو چه خوب! آدمی می میرد
